Św. Jana 12,
88-170 Pakość

O nas UTW

,,Spotykajmy się, dopóki jeszcze można...”


Na podstawie porozumienia o współpracy z dnia 14 września 2012 roku zawiązała się współpraca pomiędzy Wyższą Szkołą Gospodarki w Bydgoszczy a Ośrodkiem Kultury i Turystyki w Pakości, jej efektem było utworzenie Uniwersytetu Trzeciego Wieku Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy, filia w Pakości.
Uroczystym ,,Gaudeamus...” 29 października 2012 roku zainaugurowano rok akademicki 2012/13. Dwudziestu sześciu słuchaczy otrzymało indeksy UTW oraz Kartę Seniora, uprawniającą do korzystania z pakietu zniżek Programu Senior WSG.
Każdego roku słuchaczy przybywa!!! Nasi słuchacze dwa razy w miesiącu uczestniczą w interesujących wykładach, prowadzonych przez wykładowców WSG w Bydgoszczy. Zdarza się, że ciekawy wykład staje się inspiracją do utworzenia warsztatów lub sekcji. Tak powstały warsztaty kulinarne oraz sekcja nordic walking. Instruktorami tych zajęć są słuchacze naszego UTW. Do kalendarza cyklicznych imprez należy zaliczyć spotkania z okazji rozpoczęcia i zakończenia roku akademickiego, spotkanie wigilijne czy na zakończenie karnawału wybór ,,Super Seniora Roku”. Słuchacze i ich najbliżsi mogą korzystać z bogatej oferty wycieczek, organizowanych przez opiekuna koła turystycznego Regionalnej Sieci filii UTW przy WSG w Bydgoszczy lub jednodniowych wyjazdów organizowanych przy współudziale OKiT w Pakości
Podejmujemy inicjatywy, które mają na celu integrację seniorów w naszym mieście. Wspólne wyjazdy do Opery w Bydgoszczy czy na koncerty i programy rozrywkowe do Teatru Miejskiego w Inowrocławiu stały się tradycją. Spotkania z komputerem i gimnastyka rekreacyjna dla Pań 50+ to zajęcia otwarte, które są ofertą dla zainteresowanych. Naszą ofertę chcemy poszerzyć o kursy językowe
Słuchacze UTW w Pakości w swojej działalności pokazują, że aktywnym można być w każdym wieku, bo; ,,Chcieć to móc!”
A więc…,,Spotykajmy się, dopóki jeszcze można...”

 

HYMN SENIORÓW
Spotykajmy się, dopóki jeszcze można.

Spotykajmy się, dopóki czas nam sprzyja.

SENIORZY Spotykajmy się, bo takie chwile już nie wrócą,

a jeśli nawet kiedyś wrócą, to tylko we śnie.